Waldemar Świerzy
Wielcy ludzie jazzu: King Olivier 1885–1938, 1980
papier, offset
nr inw. IP 262

W 1957 r. w czasie drugiego Festiwalu Jazzowego podjęto decyzję utworzenia Polskiej Federacji, a następnie Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego (1969). Celem stowarzyszenia zrzeszającego polskie środowisko muzyków, dziennikarzy, publicystów, krytyków i organizatorów współtworzących polską scenę jazzową od początku istnienia była promocja tego i pokrewnych gatunków muzyki. Jedną z form popularyzacji była promocja wizualna. Jej przykładem jest firmowany przez PSJ plakat Waldemara Świerzego (1931-2013) z serii Wielcy ludzie Jazzu (Jazz Greates) przedstawiający amerykańskiego muzyka Kinga Olivera.

Joe „King” Oliver (1885-1938) rozpoczął swoją karierę muzyczną w Nowym Orleanie, gdzie szybko zdobył popularność. Marząc o własnym zespole opuścił Południe i osiadł w Chicago gdzie jako lider „King Oliver & His Dixie Syncopators” zyskał sobie miano „Króla Jazzu”. Muzyk grał na kornecie i trąbce, na której osiągnął mistrzostwo i rozpoznawalny styl, dzięki modyfikacjom dźwięku uzyskiwanym przez użycie różnego rodzaju tłumików. Plakat powstał w l. 70-80. XX w. i odbiega stylistycznie od późniejszych kompozycji z tej serii swoim monochromatycznym, malarskim ujęciem postaci. Jednocześnie jednak zaproponowana przez Świerzego konwencja artystyczna idealnie oddaje zarówno rosłą sylwetkę muzyka, nastrój epoki, w której tworzył King Oliver, jak i charakterystyczną nowoorleańską melodykę.

Waldemar Świerzy, należący do grona najważniejszych twórców Szkoły Polskiego Plakatu, w latach 70 i 80. XX w. był już artystą doskonale rozpoznawalnym. Seria Wielcy ludzie jazzu ugruntowała tę pozycję i przyniosła Świerzemu międzynarodową sławę. Jego plakaty przedstawiające Duka Ellingtona, Louisa Armstronga (ucznia Kinga Olivera) czy Jimiego Hendricksa uznawane są obecnie za kultowe.

Wizerunek człowieka stanowił ważny temat twórczości artysty, który sportretował ponad 250 postaci ze świata artystycznego, zarówno muzyków, kompozytorów, filmowców, jak i malarzy i rzeźbiarzy. Umiejętność wydobycia najważniejszych cech osobowościowych postaci w połączeniu z metaforycznym i ekspresyjnym kształtowaniem sylwetek sprawiła, że ta dziedzina twórczości artysty niezmiennie fascynuje swoją świeżością.

Pracę podarowano do zbiorów muzeum w 1986 r.

Aldona Tołysz